ΑΕΜάρες, Καλησπέρααα!!! Επιτυχία θεωρώ το βαθμό στην Πρέβεζα αδέλφια. Επιτυχία γιατί παίξαμε στην έδρα μιας καλύτερης, τουλάχιστον βαθμολογικά, ομάδας. Όμως μου έμεινε η πίκρα, ότι για άλλη φορά προηγηθήκαμε και μάλιστα νωρίς και δεν πήραμε το τρίποντο. Αυτό έγινε για τρίτη ή τέταρτη φορά φέτος εκτός έδρας και δεν είναι τυχαίο. Αντίθετα στην έδρα μας, όποιος προηγήθηκε πήρε και τη νίκη. Εκτός φυσικά από τη Βολίδα, που την ισοφαρίσαμε στο τέλος.***Ωραία στρωτή μπάλα παίζουμε, έμπειρους παίχτες έχουμε, δυο - τρεις καλούς πιτσιρικάδες έχουμε, ουσία δεν έχουμε. Ψυχή για το κάτι παραπάνω δεν έχουμε. Είμαστε η μόνη ομάδα που δεν έχει έναν παίχτη να πάρει στα δύσκολα την ομάδα στις πλάτες του και να την ξελασπώσει. Δεν λέω ότι δεν παλεύουν οι παίχτες, δεν λέω ότι δεν προσπαθούν. Αυτό που λέω είναι ότι κάποιοι παίχτες έχουν χαμηλώσει τον πήχη για τον εαυτό τους και δεν προσπαθούν να δώσουν το κάτι παραπάνω.
***Υπάρχουν και κάποιοι παίχτες, που όταν η ομάδα δεν τραβάει, τα παρατάνε και κάποιοι άλλοι που προσπαθούν με ατομικές προσπάθειες, να κατοχυρώσουν άλλοθι: "Εγώ έβαλα το γκολ, εγώ προσπάθησα". Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο όμως, δεν υπάρχει εγώ, υπάρχει εμείς. Το αντίθετο είναι κακή νοοτροπία και βλάπτει και τον ίδιο το παίχτη. Τι να το κάνεις όταν ένας παίχτης κάνει δυο - τρεις καλές προσπάθειες, αλλά η ομάδα χάσει;
***Υπάρχει βέβαια και ο προπονητής. Αυτός αποφασίζει αν είναι μεγάλη η ομάδα που προπονεί ή μικρή. Σε μια μεγάλη ομάδα, που την έχεις προπονήσει σωστά, μπαίνεις στον αγωνιστικό χώρο και κερδίζεις. Είτε μέσα είτε έξω. Εκτός και αν η άλλη ομάδα είναι μια κατηγορία πιο πάνω. Όταν προπονείς μια μικρή ομάδα, μπαίνεις στον αγωνιστικό χώρο και προσπαθείς να φας όσο το δυνατόν λιγότερα γκολ ή αν προηγηθείς, να κρατήσεις με νύχια και με δόντια το αποτέλεσμα. Αντίστοιχη φιλοσοφία περνάς και στους παίχτες σου.
***Όταν ένας παίχτης έχει την αίσθηση και τη διάθεση παίχτη μεγάλης ομάδας και μέτριος να είναι γίνεται μεγάλος παίχτης, βγάζει θετικό εγωισμό. Στην αντίθετη περίπτωση και μεγάλος παίχτης να είναι, αγωνίζεται βαριεστημένα, αγχωμένα και πολλές φορές αδιάφορα, δηλαδή σαν μικρός παίχτης. Στην πρώτη περίπτωση και δυο μηδέν να χάνει, δεν τα παρατάει και αγωνίζεται με περισσότερη δύναμη και σθένος. Έτσι γυρίζει το παιχνίδι. Στη δεύτερη και με δυο μηδέν να προηγηθεί, δεν θα του φτάσει και ο αντίπαλος στο τέλος θα τον πατήσει.
***Η διοίκηση ορθώς καθόρισε το περασμένο καλοκαίρι, ότι η ομάδα είναι μεγάλη και ότι θα παίξει για τον τίτλο. Ασχέτως των παιχτών που απέκτησε ή κράτησε, αυτή την νοοτροπία έπρεπε να περάσει στους παίχτες. Όμως δεν το έκανε. Έτσι είχαμε και έχουμε ακόμα παίχτες, που δεν έχουν συνειδητοποιήσει και δεν έχουν εμπεδώσει, ότι η ΑΕΜ είναι ιστορική ομάδα, μεγάλη ομάδα και όποιος φοράει τη φανέλα της πρέπει να την ματώνει.
***Δεν είναι παράξενο, που ορισμένοι παίχτες που αγωνίζονται στη βασική ενδεκάδα, δεν έχουν πάρει σοβαρά το ρόλο τους. Επίσης, δεν είναι καθόλου τυχαίο, που ορισμένοι νεαροί, θέλουν από την πρώτη τους χρονιά στην ομάδα, να παίζουν βασικοί. Δεν τους έχει πει κανένας σε ποιά ομάδα βρίσκονται! Δεν τους έχει πει κανένας, ότι η φανέλα του βασικού φοριέται από όσους έχουν σκοπό να την ματώσουν και αφού την ποτίσουν με άπειρα κιλά ιδρώτα στις προπονήσεις. Επίσης υπάρχουν ορισμένοι παίχτες, που παίρνουν την φανέλα στο σπίτι τους, γιατί θεωρούν ότι είναι αναντικατάστατοι...
***Αν σας φαίνονται υπερβολικά, ρομαντικά ή εξωπραγματικά όλα αυτά, τότε βρείτε εσείς τους λόγους, που το Πέραμα, η Πάργα, το Ελαιόφυτο, η Ρόκκα, το Σούλι, η Βολίδα ή ο Παχυκάλαμος, εμφάνισαν περισσότερη αυτοπεποίθηση και αγωνιστικότητα από την ΑΕΜ. Ποιές ήταν αυτές οι ομάδες και ποιοί ήταν αυτοί οι παιχταράδες, που οι καλοπληρωμένοι παίχτες μας δεν μπόρεσαν να κατατροπώσουν;
***Για να σας βοηθήσω, απλά δείτε με ποιές ομάδες έβγαλε τσαμπουκά και ψυχή η ομάδα: με τον Ναυπακτικό, τον Τηλυκράτη, τον Θεσπρωτό και την Πρέβεζα! Αυτές που είναι στην κορυφή! Σ' αυτά τα παιχνίδια, οι παίχτες θέλησαν ν' αποδείξουν ότι αξίζουν! Είχαν πιθανόν τους λόγους τους. Στα δευτερότριτα παιχνίδια, απλά έπαιζαν. Αν αυτό δεν δείχνει λάθος νοοτροπία, τότε τι είναι; Κι αυτή τη νοοτροπία, ποιός την δημιούργησε;...
***Επειδή από πρωταγωνίστρια κατάντησε η ομάδα του σωρού, και επειδή αντί για πρωταθλητισμό κάνει προσπάθεια να ...κρατηθεί στην κατηγορία, έχει απωλέσει τον σεβασμό και τον φόβο που της είχαν οι ομάδες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος. Αποτέλεσμα; Κάθε ομάδα να παίζει με θάρρος και αφοβία εναντίον της και πολλές απ' αυτές να παίρνουν βαθμό ή και βαθμούς και έξω και στο Μεσολόγγι, που ούτε στον ύπνο τους δεν είχαν δει!
***Η έλλειψη πειθαρχίας είναι επίσης ένα μεγάλο κεφάλαιο στην αστάθεια και την ηττοπάθεια της ομάδας. Παίχτες που ξενυχτάνε με τη συνοδεία μελών του διοικητικού συμβουλίου, άλλοι που πατάνε στις προπονήσεις όποτε τους κατέβει, άλλοι που κάνουν τους τραυματίες, κλπ, κλπ, κλπ. Από τη στιγμή που η Διοίκηση είναι εντάξει προς τους παίχτες, πρέπει και οι παίχτες να είναι εν-Τάξει προς τη Διοίκηση. Διαφορετικά να πάνε να παίξουμε στις ομάδες των χωριών της περιοχής.
ΑΕΜάρες, αυτά τα σκεπτικιστικά για σήμερα. Είναι η συλλογιστική μου που θα έχει και συνέχεια. Την Κυριακή αντιμετωπίζουμε τον πρωτοπόρο και βέβαιο Πρωταθλητή Ναυπακτιακό Αστέρα. Τέτοια παιχνίδια δεν τα φοβάμαι. Η ΑΕΜ είναι Μεγάλη ομάδα και θα κερδίσει. Να είστε όλοι εκεί! Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά! Μιχάλης Κιτσινέλης
