Συνέντευξη στο Aitosports.gr και τον Μιχάλη Δημητρίου παραχώρησε ο προπονητής της ΑΕ Μεσολογγίου Σταμάτης Σαρρής μιλώντας για όλους και για όλα για πρώτη φορά την φετινή περίοδο.
Κύριε Σαρρή καλησπέρα, αφού σας ευχαριστήσω για την ανταπόκριση σας στο κάλεσμα μας για την συνέντευξη αυτή, να σας εκφράσω και τα συγχαρητήρια μας για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Κ. Δημητρίου, εγώ σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε να με φιλοξενήσετε στο site σας και σας εύχομαι κάθε προσωπική και επαγγελματική επιτυχία!
Πως βιώσατε την πρώτη σας εμπειρία ως πρώτος προπονητής σε έναν σύλλογο με μεγάλη ιστορία σαν την ΑΕ Μεσολογγίου, και σε ένα πρωτάθλημα της Δ' Εθνικής με πολλές ιδιαιτερότητες;
Η αλήθεια είναι πως η εμπειρία μου ως πρώτος προπονητής στην ΑΕΜ περιελάμβανε ανάμεικτα συναισθήματα και έντονες συγκινήσεις. Οπωσδήποτε είναι μία θέση με πάρα πολύ πίεση, ευθύνες και θα την χαρακτήριζα, όχι απλά επαγγελματική εμπειρία, αλλά και εμπειρία ζωής.
Αναλάβατε την ομάδα την 4η αγωνιστική μετά από την αποχώρηση του κ. Βασιλείου και το επεισόδιο που υπήρχε μεταξύ σας, ακούστηκαν πολλά γράφτηκαν πολλά χωρίς όμως να πάρετε θέση εσείς μέχρι σήμερα.
Δυστυχώς η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα σε πολύ μεγάλο βαθμό δεν έχουμε όλοι ίσες επαγγελματικές ευκαιρίες. Καθένας που κουβαλάει ένα όνομα σε οποιοδήποτε χώρο, απολαμβάνει περισσότερα προνόμια, πάσης φύσεως, σε σύγκριση με κάποιον που μπορεί να εργάζεται το διπλάσιο και ωστόσο πολύ δύσκολα να δικαιώνεται.
Κάτι τέτοιο συνέβη μ΄ εμένα και τον κ. Βασιλείου, όπου δυστυχώς λόγω της μεγάλης ποδοσφαιρικής του φήμης αλλά και όσων είπε σε ραδιοφωνικό σταθμό του Αγρινίου, χωρίς να ακουστεί η δική μου γνώμη, δημιουργήθηκε η άδικη αίσθηση ότι εγώ ήμουν αυτός που προκάλεσα τη φυγή του. Για το μόνο που θα ήθελα να ενημερώσω το ποδοσφαιρικό κοινό, όσον αφορά το συμβάν αυτό, είναι ότι μετά την επίθεση που εξαπέλυσε προς το πρόσωπό μου με σκευωρίες του τύπου ότι εγώ δυσφημώ το έργο του εκτός ποδοσφαιρικού τμήματος, έθεσα άμεσα την παραίτησή μου στη διεύθυνση της διοίκησης. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι σκευωρίες κατ έπεσαν από τις ίδιες "πηγές" που έφερε ως αποδείξεις.
Λοιπόν, η τιμή και τα παντελόνια, όπως ο ίδιος ανέφερε συνεχώς, είναι δύσκολο τη μεν να υπερασπιστεί τα δε να τα φοράς σωστά , δεν έκανε πράξη την παραίτησή του σε περίπτωση που οι ισχυρισμοί του κατ έπεφταν -όπως και έγινε- αλλά επέλεξε το δρόμο της σιωπής.
Τέλος, επειδή σ’ ένα τμήμα της συνέντευξις του ανέφερε : "το ποδόσφαιρο χάλασε από τότε που ασχολήθηκαν με αυτό μάνατζερ, γυμναστές που ήθελαν να γίνουν προπονητές και στοίχημα" ήταν ξεκάθαρο ότι φωτογράφιζε και εμένα έχω να απαντήσω το εξής: Το ποδόσφαιρο, καταστράφηκε όταν διάφοροι προπονητές αυτού του είδους είχαν τη δυνατότητα να διαχειριστούν τεράστια μπάτζετ, τα οποία κατασπατάλησαν σε χείριστες επιλογές μην αφήνοντας καμία ποδοσφαιρική κληρονομιά πίσω τους στραγγαλίζοντας έτσι οικονομικά εύρωστους ανθρώπους, που ήθελαν πραγματικά να βοηθήσουν το ποδόσφαιρο αλλά δεν είχαν τις κατάλληλες γνώσεις.
Ποσό δύσκολο είναι σε μια ομάδα που κατά γενική ομολογία ήταν η πιο ποιοτική στον 5 όμιλο και με την βαθμολογική διαφορά να αυξάνεται κάθε αγωνιστική ένας προπονητής να κρατάει σε εγρήγορση τους παίχτες του;
Το ρόστερ της ΑΕΜ αποτελείται από πάρα πολύ ποιοτικούς παίκτες και όλοι μας ήμασταν πάρα πολύ συγκεντρωμένοι στον μοναδικό στόχο, την κατάληψη της πρώτης θέσης. Μπορεί κάθε Κυριακή η βαθμολογική διαφορά να αυξανόταν, ωστόσο οι συνεχόμενες εναλλαγές στις υπόλοιπες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα- λόγω του σύντομου πρωταθλήματος- αλλά και το γεγονός πως με ένα δύο στραβά αποτελέσματα έμπαινες σε περιπέτειες, μας έδιναν μία εγρήγορση ώστε να μην χαλαρώσουμε καθόλου μέχρι και την μαθηματική κατάληψη της πρώτης θέσης.
Η Τέταρτη 6 Μαρτίου 2013, μια μελανή σελίδα για την φετινή πορεία της ομάδας σας, αναφέρομαι στο τελικό κυπέλλου για όσους δεν κατάλαβαν, τι έφταιξε;
Θα συμφωνήσω μαζί σας πως η απώλεια του κυπέλλου γι’ αυτήν την ομάδα λογίζεται ως μια πολύ μεγάλη αποτυχία. Χωρίς κανένα ίχνος δικαιολογίας θεωρώ ότι η μεγάλη νίκη στα Μετέωρα, το βαρύ πρόγραμμα που ακολουθούσε στο πρωτάθλημα και η φαινομενικά χαμηλή δυναμικότητα του αντιπάλου απέσπασε την απαιτούμενη συγκέντρωση των παικτών μου και το πληρώσαμε. Κανένα παιχνίδι δεν μπορείς να το κερδίσεις μόνο με τη φανέλα, το Λουτρό μας τιμώρησε, αλλά πιστεύω πως αυτός ο τελικός έστω και με αρνητικό πρόσημο, έγινε ένα πάρα πολύ καλό μάθημα για όλους μας.
Θέλω να σταθούμε σε ένα θέμα που μου προκάλεσε πολλά ερωτήματα την φετινή περίοδο, η ομάδα ξεκίνησε με ένα ρόστερ που αποτελούταν από 28 - 29 ποδοσφαιριστές αν δεν κάνω λάθος, φτάσαμε στην τελευταία αγωνιστική με ρόστερ 20 παιχτών με αποχωρίσεις πολλών μικρών.
Δεν κάνετε λάθος. Το ρόστερ της ομάδας ήταν 29 άτομα κάτι για το οποίο διαφώνησα στις αρχές της σεζόν. Και για να γίνω σαφής θεωρούσα ότι το ρόστερ ήταν μεγάλο, και με την μετέπειτα μου ιδιότητα ως προπονητής, πολύ πρόχειρα σχεδιασμένο. Όχι ως προς την ποιότητα των παικτών, αλλά ως προς την κατάρτιση και τη λειτουργικότητά του. Όσον αφορά την συμπεριφορά κάποιων από τους λεγόμενους "μικρούς" θα τη χαρακτήριζα επιεικώς απαράδεκτη, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις τους δίνω ένα ελαφρυντικό, την κακή επιρροή των πατεράδων τους που λόγω της παθολογικής τους αγάπης και του πατρικού φίλτρου εν τέλει λειτουργούν ως χείριστοι συμβουλάτορες.
Εδώ θα μου πείτε έχει αποδομηθεί ο ρόλος του σχολείου όπου σε κάθε δύσκολη στιγμή επεμβαίνουν οι γονείς ενάντια των δασκάλων και πάντα υπέρ των παιδιών. Είναι δυνατόν να ανταπεξέλθουν αυτά τα παιδιά στα σκληρά αποδυτήρια ποδοσφαιρικών ομάδων; 16 έως 18 χρονών δε θεωρείσαι μικρός, αλλά πρέπει να έχεις ήδη αναπτύξει έντονα την ιδιότητα της αυτοκριτικής και δεν μπορεί συνέχεια να ευθύνονται τα σωματεία και οι προπονητές για τις προσωπικές σου αποτυχίες, χωρίς όμως να αποκλείω και αυτό.
Θεωρώ πάντως πως η ανυπομονησία τους και το γεγονός ότι πλέον δύσκολα τους χαλάνε χατίρι, έχει αποδειχτεί καταστροφικό γι αυτούς. Όσο πιο πίσω πάμε σε γενιές, τόσο πιο πολύ βρίσκουμε στοιχεία εργατικότητας υπομονής και σεβασμού στις αντίστοιχες ηλικίες. Ίσως είναι λίγο βαρύ αυτό που θα πω, αλλά τελικά ίσως λειτούργησε αντίθετα απ ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη η υποχρεωτική χρήση μικρών στις ομάδες. Και αυτό γίνεται μάλλον, γιατί - τελικά- αν δώσεις στον Έλληνα εξουσία την καταχράζεται. Δυστυχώς ο Έλληνας νεαρός παίχτης το βλέπει σαν εξουσία και όχι σαν ευκαιρία. Όχι βέβαια πως δεν υπάρχουν και πολύ φωτεινές εξαιρέσεις που μας δείχνουν που ακριβώς θα ήταν ο Έλληνας παίχτης, αν αυτοί ήταν ο κανόνας. Αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη.
Η πιο ευχάριστη στιγμή της φετινής χρονιάς και η πιο δυσάρεστη;
Σαν την πιο δυσάρεστη, οπωσδήποτε, θα χαρακτήριζα την απώλεια του κυπέλλου. Αντιθέτως, μία από τις πιο ευχάριστες στιγμές ήταν ο πανηγυρισμός των παικτών των δύο τερμάτων στο εκτός έδρας παιχνίδι με τα Τρίκαλα, όπου όλοι τους έτρεξαν επάνω στο φροντιστή μας Αντρέα Κατσουλάκη. Κάτι τέτοιες στιγμές ξεκαθαρίζει το τοπίο μπροστά σου και βλέπεις το πραγματικό, το καθαρό ποδόσφαιρο. Αφήνεις στην άκρη όλα τα προβλήματα και πλημμυρίζεις συναισθήματα καθαρά.
Μικρή προσέλευση του κόσμου πάρα την πολύ καλή πορεία της ομάδας και αντιδράσεις του κόσμου στο άκουσμα της προαγωγή σας σε πρώτο προπονητή.
Η αλήθεια είναι πως ο κόσμος της ΑΕΜ είναι συνηθισμένος να ακούει αλλά και να απαιτεί ηχηρά ονόματα για τον πάγκο της ομάδας. Δε γνωρίζω αν η αντιεμπορικότητα του ονόματός μου ήταν η αιτία της μικρής προσέλευσης του κόσμου, αλλά πιστεύω πως έκανα μεγάλη προσπάθεια, παίξαμε πρωτίστως ελκυστικό ποδόσφαιρο, πετύχαμε το στόχο μας και η αλήθεια είναι πως μας μένει μια πικρία για την εικόνα της άδειας εξέδρας.
Φτάσαμε στο τέλος του πρωταθλήματος, η ΑΕ Μεσολογγίου πρωταθλήτρια, ο Σταμάτης Σαρρής θα είναι και την νέα χρονιά στον πάγκο της ομάδας;
Αυτή τη στιγμή το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να χαρώ τις στιγμές και να ξεκουραστώ. Είναι πολύ νωρίς για οποιαδήποτε κουβέντα και δε νομίζω ότι η ΑΕΜ έχει ανάγκη από τέτοιου είδους ερωτηματικά.
Κλείνοντας αυτή την όμορφη συνέντευξη, θα θέλατε να αναφερθείτε σε κάτι που ενδεχομένως παραλείψαμε να αναφέρουμε;
Θα ήθελα πάρα πολύ να ευχαριστήσω τους γονείς μου, την οικογένεια του Αστέρα Μεσολογγίου και ιδιαίτερα τον κ. Δ. Μαντέλο για την παραχώρηση της θέσης του στο αντρικό τμήμα της ομάδας, γεγονός που ήταν η αφετηρία μου στους πάγκους ανδρικών ομάδων του νομού μας.
Τον πρόεδρο της ΕΠΣΝΑ κ. Π. Παπαχρήστο για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε και ανέλαβα τις μεικτές Αιτ/νίας παίδων και προπαίδων. Ιδιαίτερη αναφορά θα ήθελα να κάνω στον κ. Γ. Ζήκο ο οποίος με βοήθησε απεριόριστα στην ανάδειξή μου ως νέος προπονητής. Με βοήθησε και μου μεταλαμπάδευσε όλες του τις γνώσεις, ως μη όφειλε, κάτι το οποίο σπάνια συναντάς σε αυτό το χώρο, ιδιαίτερα από έναν τόσο πετυχημένο προπονητή που είναι τόσα πολλά χρόνια στο ποδόσφαιρο.
Μάλιστα ήταν ο μοναδικός που πήρε να μου ευχηθεί καλή επιτυχία όταν ανέλαβα την ομάδα, κάτι που δεν έκανε κανένας από τους συμφοιτητές μου στη σχολή UEFA B, και το εκφράζω ως παράπονο αυτό. Ίσως θεωρούσαν τους εαυτούς τους ικανότερους. Επιπλέον, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους άμεσους συνεργάτες μου Π. Μόγια, Γ. Χρήστου, Β. Ζώη , Α. Κατσουλάκη, τους παίκτες της ομάδας και ιδιαίτερα τον Αλέξανδρο Δάρδα -ο οποίος προς χάρη της ομάδας είχε ένα σοβαρό τραυματισμό-, τη διοίκηση και ιδιαίτερα τον πρόεδρο της ομάδας που μου έκανε την τιμή να με εμπιστευτεί.
Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω έναν άνθρωπο που μου συμπαραστάθηκε ως το τέλος και στάθηκε δίπλα μου σε όλες τις δύσκολες στιγμές, τη γυναίκα μου Μαρία.
Σας ευχαριστούμε πολύ και σας ευχόμαστε ότι καλύτερο προσωπικά και επαγγελματικά για την νέα περίοδο.
πηγή: www.aitosports.gr Μιχάλης Δημητρίου
